Bir do’konning qarshisida uch-to’rt xotin,
Gurunglashib
kutar arzon yog’ navbatin.
O’sha
yerdan o’tib qoldi bitta erkak,
Huddi
shundan boshlanadi bizning ertak.
U
ayollar ichra biri go’zal edi,
O’zi
yoshu, ammo so’zi masal edi.
O’sha
erkak qarab sekin o’ngu-chapga,
U
ayolni quvlik bilan soldi gapga.
Dedi:
- Singlim, sizga rahmim keldi juda,
O’rningizga
kuyov bola kelmapti-da.
Ayol
dedi: - Erim o’tgan, bir bolam bor,
Ikki
yilki bir o’zimga qolgan ro’zg’or.
Erkak
dedi: - Qiynalibsiz g’amlar yutib,
Yog’
uchun ham yurasizmi navbat kutib.
Navbat
kutib yoshligingiz bo’lar uvol,
Erga
tegishingiz kerak gulday ayol.
Mening
uyim to’la yemish, yog’u unlar,
Omborxonam
to’la meva, donu dunlar.
Ikki
uyda ikki dona xotinim bor,
Istasangiz
bo’ling menga uchunchi yor.
Ayol dedi bir oz o’ylab bir oz kulib:
-Kundoshlarim
qo’yishsachi sochim yulib?
Mayliku-ya
ikki xotin tinch yotishsa,
Ne
qilaman derazamga tosh otishsa?
Erkak
dedi: - xotinlarim bilishmaydi,
Bilishmagach,
tinch yashaysiz, urishmaydi.
Hammangizni
teng ko’raman toqat bilan,
Visol
tuni – uch kunda bir navbat bilan.
Ayol dedi kulgusini ichiga yutib:
- O’larkanman
u yerdayam navbat kutib.
Mashinaga,
uyga navbat kutgan edim.
Navbat
kutib ko’z duxturdan o’tgan edim.
Ammo
bunday ko’chalardan o’tmaganman,
O’g’irlikcha
erga navbat kutmaganman.
Rozi
bo’lsam, bilmam, nedan yutarkanman.
U
yerdayam, bu yerdayam kutarkanman.
Uch
kunda bir yor kutgandan bo’ynim egib,
Bir
oyda bir yog’ kutayin qomat kerib.
Erkak
dedi: - Tavba, bu ne deganingiz?
Axir
kunda osh
bo’lardi yeganingiz.
Ayol
dedi: - Bu deganim – bermang ozor,
Oshqozonim
tepasida Yuragim bor.
Erkak
dedi: - Mendayam bor o’sha yurak,
Rostin
aytsam, menga faqat savob kerak.
O’ngimdayam,
tushimdayam savob deyman,
Uyimdayam,
ishimdayam savob deyman.
Ayol
dedi: - Kechiring, ey yaxshi odam,
Beva
ekan men-la turgan ayollar ham.
Yoshlari
sal kattarog’u mehrga zor,
Kerakmasmi
to’rtinchi yo beshinchi yor?
Shoshmay
turing, ularni ham chaqirayin,
“Ochildi
baxtimiz” deya baqirayin.
Suyungandan
aqillari shoshar edi,
Savobingiz
besh barobar oshar edi.
Shunda
erkak chin niyatin ochib ketdi-
Mashinasin
yurgizdiyu, qochib ketdi.
Mullakalar,
ojizgina ayoldirmiz,
Balki
kalta o’yu, kalta hayoldirmiz.
Orangizda
sahiy, hotam kishilar ko’p,
Olam-olam
ehson qilib, olishmas cho’p.
Chin
sahiylar muhtojlarga lagan-lagan,
Osh
kirgizib, kimdanligin aytishmagan.
Xabar
olib qo’shnisining yo’q-boridan,
Kiyim-kechak,
non tashlagan devoridan.
Marhabo
der: - Baxtu omad, qiyinchilik,
Hamma
narsa o’tkinchidir, vaqtinchalik.
O’tinch:
Bizni nafsingizga talashtirmang,
Savob
so’zin ishrat bilan adashtirmang!
Marhabo Karimova
Комментариев нет:
Отправить комментарий